ถ้าเกิดวันหนึ่งพ่อกับแม่ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว..

[Prichas]

ถ้าวันหนึ่งคุณพ่อคุณแม่จะต้องจ ากไปก็คงไม่มีใคร ที่รักพวกเราเสมือนท่านอีกแล้ว

ในย ามนั้นย ามที่เราคิดถึงพ่อแม่เราจะร้องไ ห้หรือเปล่า เราจะตี อก ช ก ตั วซึ่งๆหน้า


โ ล ง ศ พ ท่านหรือเปล่า ถ้าว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปพบท่านหน่อย


เพราะว่าท่านทั้งคู่คอยการกลับมาของเจ้าเสมอ รวมทั้งอย่าเปลืองเวลาไปกับ

สถานที่เริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไม่มีส าระ ควรรำลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน คาร าโ อเกะก็

หากสักวันหนึ่งคุณพ่อคุณแม่ต้องจ ากไปก็อาจไม่มีใคร หวานใจเราราวกับท่านอีกแล้ว

ในย ามนั้นย ามที่พวกเราคิดถึงพ่อแม่พวกเราจะร้องไ ห้ไหม เราจะตีกระทรวงอุตสาหกรรมช ก ตั วซึ่งๆหน้า

โ ล ง ศ พ ท่านหรือไม่ หากว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปพบท่านหน่อย

เพราะเหตุว่าท่านทั้งสองเฝ้ารอการกลับมาของเจ้าเสมอ แล้วก็อย่าเสียเวลาไปกับ


สถานที่เริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไร้ส าระ พึงรำลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน ติดอยู่ร าโ อเกะก็


แค่ที่ผ่อนคลาย ด้วยเหตุนั้น อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้ามองกระทั่งทาง มองดูเท่าไรก็ยังไม่เห็นหน้าลูก

กลับมาสักที ถ้าวันนึงคุณพ่อกับคุณแม่ ต้องจ ากไ ปจริงๆมันก็จะไม่มีผู้ใดกล้าเรียกคุณรับประทานข้าว

ทั้งที่รู้ดีว่าเรียกแล้ว คุณจะขุ่นเคือง ดังนั้นไม่ว่าร้านอาห ารข้างนอก จะอร่อยจะหรูหรา

คุณเองก็อย่าลืมกลับไปอยู่ที่บ้าน ไปกินข้าวกับบิดามารดาบ้าง คุณอย่าให้พ่อแม่

จะต้องโท รหาคุณครั้งแล้วครั้งเล่า อย่าให้ความเสียใจนั้นมันแปลงเป็นบ าป

อย่ารอคอยให้พ่อแม่จ ากไ ปค่อยมาโห ยหา อย ากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อ

เสมือนคนอื่นเขา แต่ว่ามันสายเกินไปแล้ว ถ้าหากวันหนึ่ง คุณพ่อและก็คุณแม่จะต้องจ ากไ ป

ก็จะไม่มีใครรอยุ่งคุณอีกต่อไป ไม่มีใครคอยมาถามว่า งานของลูกเป็นอย่างไรกันบ้าง

กับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย นายจ้างใจดีมั้ย สีหน้าท่าทางซีดๆป่วยหรือไม่ลูก

รับประทานให้ไม่น้อยเลยทีเดียวนะ เนื่องจากแม่ซื้อไ ข่มาทำพะโล้ ให้ตั้งเยอะแยะเลย เอาไปฝากเพื่อนสถานที่สำหรับทำงานด้วย

เมื่อคืนกลับมากี่โมงได้นอนบ้างมั้ย ผู้ใดจะคอยเอาใจใส่ ปรารถนาดีคุณทุกเมื่อแบบนี้

ถ้าเกิดไม่ใช่พ่อแม่ และย ามที่บิดามารดาเจ็บป่วย คุณลางานไปเฝ้าไ ข้ท่านได้ไหม


คุณอย่ามัวแต่ว่าจ้างพย าบ าลไปเฝ้า เขานั้นไม่ใช่ลูกที่บิดามารดาหวัง จะได้พลังใจจากเขา

ถ้าหากวันหนึ่งคุณพ่อคุณแม่จำเป็นต้องจ ากไ ปก็ไม่มีใครแล้ว ที่จะรักที่จะเอ็ นมองคุณดังพ่อแม่

ไม่มีใครอีกแล้วที่คอยเรียกชื่อเล่น สมัยคุณยังเป็นเด็ ก โดยเหตุนี้ ควรเป็นลูกรู้บุญคุณ

เป็นผู้ที่กตัญญูคน ถ้าหากคุณไม่ได้อยู่กับบิดามารดา ก็สักอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง

โทรศัพท์หาท่านบ้าง เล่าราวของคุณให้แด่ท่านฟัง ท่านจะได้ไม่จำเป็นที่จะต้องห่วงไม่หนักใจอีกต่อไป

อย่าพาผู้ที่รังเกี ย จบิดามารดาของเขาเอง เข้าบ้านของเราเชียว อย่าคบผู้ที่ไม่ยกย่อง

รักพ่อแม่ของเขาเป็นเพื่อน คนที่ไม่เคารพรัก แม้แต่พ่อแม่ตนเอง เขาจะมีใจยกย่องรัก

บุคคลอื่นได้หรอ เนื่องจากคนที่ให้อภั ยแม้กระทั้งพ่อแม่ของตนเองมิได้ จะให้อภั ยคนอื่นๆได้หรอ

ด้วยเหตุผลดังกล่าวเมื่อท่านแก่เฒ่าควรจะหาเวลาอยู่กับท่านให้มากมายๆแล้วคุณจะได้ไม่เสียใจคร่ำครวญหาทีหลังเมื่อท่านจากเราไปแล้ว

ผู้ที่พ่อแม่ยังอยู่จัดว่าโชคดีที่สุดแล้ว อย่าอย ากหมั่นทำบุญตอนที่ท่านไม่อยู่แล้ว

อย่าหาของอร่อยๆมาท่านเมื่อท่านไม่อยู่แล้ว เมื่อท่านยังอยู่ให้หมั่นดูแลท่าน
กตัญญู
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12877/